حل مسائل برنامه ریزی چند سطحی چند هدفه با رویکرد برنامه ریزی آرمانی فازی

در این رساله، دو الگوریتم جدید برای حل مسائل برنامه ریزی چند هدفه چند سطحی از طریق رویکرد برنامه ریزی آرمانی فازی ارائه شده است. برای فرمولبندی هر دو مدل برنامه ریزی آرمانی فازی در مسائل چند هدفه چند سطحی (tl_molp)، لازم است که آرمانهای فازی هدفها با محاسبهجواب بهین انفرادی مشخص شوند. سپس آرمانهای فازی با نسبت دادن توابع عضویت مشخص می شوند. با تعریف متغییرهای انحرافی مثبت و منفی و اختصاصی بیشترین مقدار عضویت به عنوان سطح انتظار به هریک از آنها، توابع عضویت به آرمانهای عضویت فازی تبدیل می شوند. برای تعیین توابع عضویت متغیرهای تصمیم تحت کنترل هر سطح تصمیم گیرنده، جوابهای بهین متناظر مسئله چندهدفه (molp)، به طور جداگانه مشخص می شوند. روش پیشنهادی اول ممکن است شبیه به روش الفبایی حل مسائل برنامه ریزی چندهدفه به نظر رسد. در مرحله اول، مدل برنامه ریزی آرمانی فازی را برای مسئله سطح اول فرمولبندی می کنیم تا یک جواب رضایت بخش برای مسئله تصمیم گیری سطح اول (fldm) بدست آید. این تصمیماتاز سطح اول تصمیم گیری با استفاده از توابع عضویت نظریه مجموعه های فازی فرمولبندی می شود و به تصمیم گیرنده سطح دوم (sldm) فرستاده می شود تا به محدودیتها اضافه شود.سپس تصمیم گیرنده سطح دوم(sldm) مدل برنامه ریزی آرمانی فازی را با توجه به آرمانهای عضویت اهداف و متغیرهای تصمیم(fldm) فرمولبندی می کند. بعد از آن جواب بدست آمده به تصمیم گیرنده سطح سوم ارسال می شود و بعد از آن جواب را به روش مشابه جستجو می کند که روند تا پایین ترین سطح ادامه می یابد. دومین الگوریتم، توایع عضویت را برای آرمانهای فازی تعریف شده ی هدفها و متغیرهای تصمیم در تمامی سطوح به استثنای پایین ترین سطح، گروه بندی می کند که بطور جداگانه مورد بررسی قرار میگیرند.